Overeen 2017-39

1 • september 2017 Het kruis staat centraal. Het kruis dat Jezus heeft gedragen, waaronder hij is gevallen en waaraan hij heeft gehan- gen. Het kruis, dat symbool is gewor- den van lijden en dood; een heftig symbool. Maar het kruis laat ook zien dat het geloof het lijden niet uit de weg gaat. Het geloof in Christus gaat juist door het lijden heen. Het is een erkenning van het lijden dat mensen moeten dragen. Het raam heeft echter een boodschap die verder reikt. Het kruis heeft geen dreigende kleur gekregen, maar wis- selt heldere en warme blauwe tinten af. Blauwe tinten die rust en vrede ge- ven, kleuren van geloof en vertrou- wen. Christus wil voor jou het leven, niet de dood. Dit kruis spreekt niet enkel over lijden en dood, maar ook over verrijzenis, over geloof in de levende. De afwisseling van blauwtinten heeft iets van levendig kabbelend water waar het licht op valt. Het kruis kan daardoor gaan lijken op een stroom van water. Linksboven zie ik een vis die het water van het kruis binnen zwemt. Een vis, het geheime teken van de eerste Christenen. Tegenwoordig zien we de vis opnieuw, als een geloof- steken op een auto, voordeur of op een rockgitaar. De vis combineert het kruis met een korte geloofsbelijdenis: Jezus Christus, Zoon van God, Redder. Linksonder in het raam stroomt het water golvend uit de voet van het kruis. Een duif vliegt over het water heen. Zou het de duif zijn die bij de doop in de Jordaan boven Jezus bleef fladderen? Het is of ik de woorden uit Johannes 7 (vers 37 e.v.) zie verbeeld: Als iemand dorst heeft, kom, geloof en drink, want stromen van Levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. De evangelist wijst met dit beeld van het stromend water op de gave van de Geest die nog moet komen. En deze gave van de Geest voltrekt zich op het kruis. Als Jezus ‘de geest geeft’ en zijn zijde met een lans wordt doorboord, stroomt behalve bloed ook water uit zijn zijde. Verwonderd keer ik terug naar de afbeelding van het kruis. Ik zie in dit raam steeds meer geloof en vertrou- wen, leven en vruchtbaarheid. Naast het kruis, rechts, staat een leven- de plant, de wijnstok. Jezus heeft in de wijnstok een teken van eenheid ge- zien, een organisch geheel van blade- ren, ranken en druiven gezien. Voor hem is het een beeld van verbonden- heid en hij gebruikt het beeld om te spreken over de verbondenheid van de leerlingen met hem: “Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, maar alleen als zij blijft aan de wijn- stok, zo gij evenmin, als gij niet blijft in Mij.” De wijnstok groeit langs het kruis omhoog en is dus verbonden met de verrezen Heer. Hoe verschillend mensen ook kun- nen zijn, het gaat om die verbonden- heid met Christus. Dat is een verbon- denheid die een belofte met zich mee- brengt. We worden er beter van. De volle druiventrossen aan de wijnstok zijn een belofte dat ons leven vrucht zal dragen als we verbonden zijn met Jezus Christus. De vis, links, staat afgebeeld naast een mand met brood, een verwijzing naar de wonderbare broodvermenig- vuldiging. Het is de belofte dat Chris- tus onze honger naar zijn woord en naar gerechtigheid zal vervullen. Als de zon wil schijnen, kan dit glas- in-loodraam je met vele kleuren omge- ven. Vriendelijk en veilig wordt het licht als een kleurige mantel om je heen geslagen. Christus wil je immers van donker naar licht brengen, van zonde naar heil, van dood naar leven. Hij is de Alpha en Omega, het begin en het einde. Als je naar dit raam kijkt, zie je dat hij om je geeft, dat hij je omgeeft. £ september 2017 Ik kijk naar het glas-in-lood- raam. 30m. Imposant. Het licht valt in vele kleuren binnen en als je op het goede tijdstip van de dag naar het raam kijkt, en de zon wil een beetje schijnen, dan wordt je door al die kleuren omgeven. Overweging bij Willibrordzondag Glas-in-lood-raam in Goede Herder-kerk door Rob van Uden

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=