Overeen 2014-33

1 • oktober 2014 Kerk, een weg te gaan Een meditatie bij het thema van Willibrordzondag door Leo van Leijsen Inhoudsopgave oktober 2014 H et Nieuwe Testament herneemt dit: Jezus is altijd op weg, stuurt zijn leerlingen op pad; loopt als de Verrezene mee met de Emmaus- gangers, gaat zijn leerlingen voor naar Galilea. Paulus ontmoet op weg naar Damascus – aanvankelijk een dwaal- weg – tóch zijn Heer; de eerste chris- tenen heetten ‘aanhangers van de Weg’ (beide: Hand. 9). Op weg zijn zit de mens in het bloed: niet voor niets ervaren velen het lei- den van het eigen leven als hun per- soonlijke weg. Op weg zijn zit ook de Bijbel in het bloed. Én de christelijke traditie: pelgrimstochten, processies, de symbolische ‘geestelijke weg’. Ook de liturgie is een heilig spel van de menselijke weg naar God, naar zijn Rijk der Hemelen. In de verhalen, ge- beden, gezangen, beelden (‘iconen’) en gebaren (‘rituelen’) voegt men zich, in verdichte vorm, keer op keer op die weg; verbindt men de persoon- lijke weg, in alle weerbarstigheid soms, met die weg van de Kerk van alle eeuwen – beide wegen beïnvloe- den elkaar. Al bij al niet vreemd dus dat de Kerk zelf, geloofsgemeenschap van Christus, behalve met zoveel an- dere namen: Lichaam van Christus, tempel, Bruid, óók als ‘weg’ betiteld wordt, “een Weg te gaan”. Kerk zijn is op weg zijn. Niet in je eentje maar sa- men. Aan de gezamenlijke weg van christe- nen ging de weerbarstigheid niet voorbij; haar zijn de barsten en ten einde de breuken niet bespaard geble- ven. Zo vaak werd eenheid verbro- ken, gingen kerken gescheiden op weg, niet meer samen. De weg naar groeiende eenheid is ook ‘Kerk, een Weg te gaan’. Daar komt de oecume- ne om de hoek kijken, waarvoor de Katholieke Vereniging voor Oecume- ne op Willibrordzondag, 9 november, bijzondere aandacht vraagt. Op de poster voor Willibrordzondag staan pelgrims op weg - een oude tra- ditie, die hier door een hedendaagse oecumenische pelgrimage wordt voortgezet. Zij symboliseren heel fy- siek en concreet wat Kerk is. Oude woorden komen naar boven: ecclesia peregrinans – pelgrimerende kerk –, ‘Gods volk onderweg’. Is dat nog een beeld dat de geloofsgemeenschap van Jezus Christus, het Kerk-zijn, kan uit- drukken? Er is een foto van pelgrims te Iona (Noord-Schotland), die alvorens op tocht te gaan, zich in een kring rond een groot kruis opstellen. Haast een soort rondedans. ‘Rondedans’, ‘om- megang’ (ander woord voor ‘proces- sie’!) is ook de betekenis van het Griekse woord ‘perichoresis’. In de theologie over de Drie-ene God wordt hiermee sinds de kerkvaders de ‘kringloop’ van liefde aangeduid waarmee in de ‘om-gang’ met elkaar n Pag. 1-2 Kerk, ’n Weg te gaan. Meditatie van Leo van Leijsen bij het thema van Willibrordzondag. Voorbeeld en bron van de gemeenschap van de Kerk is de kringloop van liefde waarmee Vader, Zoon en heilige Geest elkaar beminnen. n Pag. 2-3 Een pelgrimage als getuige- nis. Voor de poster van Willibrordzondag werd een foto van de oecumenische Northern Cross pilgrimage in Schotland en Noord-Engeland gebruikt. Jan Maasen bericht over zijn ervaringen op deze pelgrimage. n Pag. 4 Vredesspiritualiteit. 100 jaar geleden ontbrandde in Sarajevo de Eerste Wereldoorlog. Jan Peters maakt ons deelgenoot van de vredesspiritualiteit van de Kroatische vredesactivis- te dr. Katerina Kruhonja. n Pag. 6 Naar buiten treden en ver- jongen. Het leven van Henk van Doorn staat in het teken van de oecumene. In een interview met Geert van Dartel maakt hij de balans op en geeft hij taken mee aan zijn opvolger. n Pag. 7 Oecumenisch gesprek over Maria. In het gesprek tussen katholieken en protestanten is er doorgaans weinig aan- dacht voor Maria. Dit hoeft eigenlijk niet zo te zijn omdat de Reformatoren zelf mooie teksten aan Maria gewijd heb- ben. Rob van Uden bericht over zijn ontdekkingstocht. Abraham werd al op weg gestuurd: lèch-lecha, ‘Ga!’ (Gen 12: 1). Hij droeg de belofte van een toekomstig groot ‘volk Gods’ met zich mee. Kleinzoon Jakob ging op weg en ontmoette daar God: te Betel in de droom over de hemelladder, aan de rivier de Jabbok in het gevecht met de engel (Gen 28 resp. 32). Israël zegt van zichzelf: ‘Mijn vader was een zwervende Arameeër’ (Deut 26:5); het trok uit Egypte: Uittocht, op weg naar het Beloofde Land, naar bevrijding! n Pag. 8 Jaarvergadering. Deze wordt gehouden in het Landelijk Dienstencentrum van de PKN in Utrecht. ’s Middags is er een studiedag over de Kerk en nemen we afscheid van voorzitter Henk van Doorn.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=