Overeen 2014-32

3 • april 2014 Pasen en de Oecumene door Henk van Doorn n Het Askruisje In de parochie waarin ik als pastoor mag werken wordt in de vastentijd op de zeven woensdagen een door christenen uit verschillende ker- ken zeer druk bezochte gebeds- dienst gehouden. De eerste woens- dag is de Aswoensdag. De leden van de protestantse Marcuskerkgemeen- schap openen samen met de leden van de katholieke Lucasparochie op die avond de heilige vastentijd. Zo maken zij zich bewust dat het niet vanzelf Pasen wordt. De heilige drie dagen van Pasen worden voorbe- reid. Het is een sobere gebedsdienst. Predikant en priester hebben een taak, evenals het koor en de lector. Er wordt gelezen in de H.Schrift en er worden psalmen gezongen. Iedereen wordt uitgeno- digd om luisterend naar de woorden en in stilte zijn of haar fouten te overdenken en ook de fouten die gemaakt worden als lid Nederlander of als wereldburger. Dat gebeurt in de overtuiging dat christenen geroe- pen zijn bij de doop en bij vormsel of belijdenis, om in het leven de vrij- heid te laten zien, die de Christus voor alle mensen gebracht heeft. Jezus wordt niet voor niets Verlosser genoemd! De Voetwassing Op die Aswoensdag wordt de as gezegend, waarmee onze hoofden bekruist worden. Het is een mooi oecumenische gebaar. Samen staan we schuldig tegenover God en mens. We kunnen niet veel. We hebben verlossing nodig, of we nu protes- tant of katholiek zijn. Kijkend naar Jezus worden christenen zich bewust hoezeer ze bij elkaar horen. Op Wit- te Donderdag bij de voetwassing komt dat ook sterk tot uiting. Het is ook een schitterend oecumenisch gebaar. Tijdens de Assemblee van de Wereldraad van Kerken maakte de voet- wassing door de kerklei- ders op velen een diepe indruk. Er wordt mee gezegd: ik waardeer je, ik kom voor je op, ik ver- fris je. Hoe vuil of ver- wond je voeten ook zijn, ik wil je beter zien, ik weet iets goeds van jou. Een prachtig oecu- menisch gebaar. Hier voelen we trouwens ook de pijn van de verdeeld- heid. De heilige drie dagen – het triduum sacrum – vieren protes- tant en katholiek in de eigen kerken. De Eenheid in Christus Oecumene is op weg zijn naar de eenheid in Christus. Op die weg kunnen de kerken en de christenen niet vaak genoeg zichzelf met as bekruisen én elkaars voeten wassen. Het blijven echter hulpmiddelen. Twee sterke oecumenische gebaren voor onderweg. Eenheid begint met zulke uitingen van schuldbelijdenis en bemoediging. Er moet echter méér gebeuren wil de Kerk haar oecumenische opdracht vervuld zien. Paulus beschrijft die zo in zijn brief aan de heiligen in Kolosse: “dan is Christus alles in allen” (Kol.3, 11) Dat is onze Paasgeloof. We ver- kondigen de dood des Heren, totdat Hij komt. Aan de kerk van Korinte schrijft Paulus: “Dus altijd wanneer u dit brood eet en uit de beker drinkt, verkondigt u de dood des Heren tot- dat Hij komt. (1 Kor.11,26) De ver- bondenheid van de christenen met de Verrezen Heer brengt het Rijk van God dichterbij. Oecumene maakt ons Pasen zalig. £ s Henk van Doorn ontvangt het askruisje van ds. Gerard van Belzen aan elk bisdom of iedere plaatselijke vereniging die ons kantoor bena- dert. En omgekeerd: bisdommen, parochies of religieuze instituten dragen bij aan het werk van Caritas Midden-Oosten Noord-Afrika door te vertellen over hun specifieke pro- jecten of initiatieven, die met ande- ren kunnen worden gedeeld. Zo ver- beter je de kwaliteit van je diensten en voorkom je zo veel mogelijk dat er dubbel werk wordt gedaan. Dat heeft als effect dat iedereen zijn spe- cifieke taken beter uitvoert.” Hoe kunnen katholieken in Nederland het werk van Caritas MONA steunen? “Door een grote belangstelling aan de dag te leggen voor het gebied van het Midden-Oosten en Noord- Afrika. Door proberen toegang te krijgen tot relevante en eerlijke informatievoorziening, om zo te gaan begrijpen hoe dingen werken in de regio en wat de rol van de Kerk is. Door een teken van solidariteit af te geven aan onze zuster-lidorgani- saties bij hun voornaamste diensten in elk van hun landen, in het bijzon- der in die landen die door oorlog worden verscheurd. Allemaal manie- ren om Caritas Midden-Oosten Noord-Afrika bij haar taak te onder- steunen. En natuurlijk door te bid- den, voor ons én voor de mensen voor wie onze lidorganisaties wer- ken.” £ Vertaling door Leo van Leijsen