Overeen 2011-26

1 • april 2011 Samen kerk, levend getuigenis Christenen in het Midden-Oosten door Leo van Leijsen Inhoudsopgave april 2011 I n deze lijn van vernieuwende initia- tieven vraagt de Katholieke Vereni- ging voor Oecumene op de Zondag voor de Oosterse Kerken (22 mei) aan- dacht voor de ‘Christenen van het Mid- den-Oosten’. Ons motto: ‘Samen kerk, levend getuigenis’. Dat is de synodeti- tel in ‘vertaling’. Oosters. En westers… De meeste christenen in het Midden- Oosten horen tot een oosterse kerk. Er zijn minstens drie confessionele groe- pen van oosterse snit, los van Rome. Ze hebben een in de Oriënt gewortel- de spiritualiteit. Sommigen spreken Aramees, de taal van Jezus. In de geschiedenis zijn sommigen van deze oosterse christenen de band met Rome aangegaan, maar hebben hun oosterse karakter behouden. We noe- men ze wel geünieerden. Er zijn ook christenen van westerse traditie: de rooms-katholieke kerk en kleine pro- testantse kerken. Al sinds de 5 e eeuw is er verdeeldheid tussen de kerken in het Midden-Oosten als gevolg van theologische ruzies. Gelukkig probe- ren tegenwoordig al deze kerken zoveel mogelijk samen te werken, met vallen en opstaan. Lotsverbondenheid Vaak treft hen het lot van opgelegd vreemdelingschap. Oosterse gemeen- schappen zijn er al aanwezig vanaf de 2 e eeuw, nog voor de komst van de islam (7 e eeuw), zoals de Kopten in Egypte en de Assyrische christenen in Irak. Al eeuwen worden christenen in het Midden-Oosten in tijden van crisis geassocieerd met westelijker gelegen christelijke supermachten, ook als er geen enkele aanleiding toe is; super- machten die meestal als vijanden van de islam werden beschouwd: Byzan- tium, de kruisvaarders, het Britse en Franse kolonialisme, het Amerika van Bush. Christenen worden door een gedeelte van hun moslimlandgenoten tot ‘buitenstaanders’ gebombardeerd – soms letterlijk, zie de bomaanslagen op kerkgebouwen in Egypte en Irak in 2010 en 2011. Bedoeld om christenen die al bijna 2000 jaar in het gebied wonen te verdrijven. Vervolging? Ze worden dus keihard vervolgd? Die voorstellingswijze zou koren zijn op de molen van bevooroordeelde islam- critici. Want gelukkig is de situatie niet in ieder land zo bar en boos (zie lan- denvensters pp 3-4). Ook zijn niet alle problemen religieus van aard en ze wortelen ook niet altijd in de verhou- ding met de islam. Er zit vaak een flin- ke scheut politiek in. Kijken we naar de situatie van de christelijke Palestijnen in Israël en de Palestijnse Pag. 1-2 Zondag Oosterse Kerken vraagt aandacht voor chris- tenen in het Midden-Oosten Pag. 3-4 Vier vensters op het Midden-Oosten Irak, Egypte, Israël - Palestina, Syrië Pag. 5 Elise Woertman blikt terug op de jongeren- bijeenkomst Taizé aan de Maas Pag. 6 In memoriam Anton Houtepen Denker en visionair van de oecumenische beweging Pag. 7 Een rijke oogst Vereniging organiseert sym- posium over resultaten van oecumenische dialogen van laatste veertig jaar Pag. 8 Project Koptisch Orthodoxe Kerk in Egypte: trainingsprogram- ma in positief en creatief denken. Het Midden-Oosten strekt zich uit van Turkije tot Jemen en van Egypte tot Iran. Al die landen hebben een islamitische meerder- heid, behalve Israël. Er bestaat een minderheid van christenen tussen 1% en 10%. Hun situatie is in elk land verschillend, maar heeft één overeenkomst: ze is zelden onproblematisch. De katholieke bisschoppensynode oktober jl. te Rome, speciaal hiertoe bijeengeroepen, gaf nieuwe aanzetten om de proble- men aan te pakken. Titel van de synode was ‘Communio en Getuigenis’, verwijzend naar Handelingen 4: 32-33.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=