Jaarverslag 2021-2022

 Jaarverslag  ‒  Ter voorbereiding op Willibrordzondag organiseerden de vereniging in samenwerking met de Konferentie van Nederlandse Religieuzen een Webinar over de missionaire opdracht van de Kerk in onze tijd. De bisschoppelijke collecte in de parochies is voor het bestaand van de vereniging erg belangrijk. Ten gevolge van de coronapandemie waren de opbrengsten uit de collectes in 2020 50% lager dan in voorgaande jaren. In 2021 waren de opbrengsten weer iets hoger, maar met €11.975,-- nog lang niet op het niveau van 2019. Eenheid in verscheidenheid – 15 mei 2022 Op de Zondag voor de Oosterse Kerken richtten we onder het motto “Eenheid in Verscheidenheid” het vizier op de Oosterse Katholieke Kerken. Omdat de heiligverklaring van Titus Brandsma eveneens op 15 mei plaatsvond, was er in de parochies dit jaar weinig aandacht voor de Zondag voor de Oosterse Kerken. De Oosterse Katholieke Kerken zijn in het verleden voortgekomen uit deelunies met de Rooms-katholieke Kerk. Bekend is de Unie van Brest-Litovsk (1596) waaruit de Oekraiens-Katholieke Kerk is voortgekomen. Ook in het Midden-Oosten zijn diverse unies met Rome tot stand gekomen. De Maronieten (Libanon) herstelden de band met Rome rond 1200. Vanaf de 16e eeuw ontstaan er in Oost-Europa, India en in het Midden-Oosten diverse met Rome geünieerde kerken. Deze Oosterse Katholieke Kerken staan in de traditie van de oosters-orthodoxe en oriëntaalse kerken (theologie, liturgie, gebruiken, kerkelijk recht). Vanuit het rooms-katholieke perspectief werden deze kerken gezien als een brug naar de orthodoxe tradities. De oosters-orthodoxe en oriëntaals-orthodoxe kerken zagen de deelunie vaak als een ondermijning van hun kerk en traditie. De brugfunctie die de Oosterse Katholieke Kerken werd toegedicht, kon zelden waargemaakt worden. Dat neemt niet weg dat de Oosterse Katholieke Kerken door de eeuwen heen overeind gebleven zijn en daarbij vaak grote problemen hebben moeten overwinnen. De Oosterse Katholieke Kerken hebben bestaansrecht en nemen vandaag een eigen plaats in de Rooms-katholieke Kerk. In de oecumenische betrekkingen worden ze vaak overgeslagen. Met name in Europa is er bij ortho-

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=