Jaarverslag 2005-2006

Jaarverslag  ‒    TER INTRODUCTIE De vereniging is in 2001 ontstaan uit de fusie tussen de Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken ( aok ) en de St. Willibrordvereniging. Bij de fusie werden twee patronen voor de oecumene met de kerken uit het Oosten en het Westen gekozen: Athanasius enWillibrord. Athanasius (  -  ) nam deel aan het eerste concilie van Nicea (  ) als diaken en secretaris van zijn bisschop Alexander. In  werd hij gewijd tot bisschop van Alexandrië. Vanwege zijn weigering om Arius weer op te nemen in de kerkgemeenschap werd hij op valse beschuldigingen in  afgezet en door de keizer verbannen naar Trier. Na twee jaar keerde hij terug op zijn bisschopszetel, maar in  werd hij opnieuw afgezet en vluchtte naar Rome. In totaal werd hij vijf maal afgezet en verbannen, maar telkens keerde hij weer terug. Hij overleed in  als bisschop van Alexandrië. Willibrord (  -  ) werd geboren in Northumber- land. Hij groeide op in het klooster Ripon bij York. Het klooster hield zich aan de regel van Benedictus en Willibrord trad toe tot de orde van de Benedictij- nen. In  ging Willibrord naar het klooster Ratmel- sigi in Ierland waar hij de priesterwijding ontving. Bij zijn notities over de missie-activiteiten schreef hij in de kantlijn de woorden ‘In Dei nomine feliciter’ (in Gods naam gelukkig voorwaarts). In  vertrok hij naar de Lage Landen voor de missie onder de Friezen. Hij plaatste zich onder het Frankische staatsgezag en kreeg van Pippijn een missiegebied toegewezen. In  kreeg hij tevens een opdracht van paus Sergius II. In  ontving hij in Rome de bis- schopswijding. Willibrord legde feitelijk de grondslag voor het bisdom Utrecht en overleed op  november  in het klooster Echternach. De vereniging: • is geworteld in de Katholieke Kerk 1 van Nederland. Willibrordzondag en de Zondag voor de Oosterse Kerken zijn in de parochies twee impulsmomenten voor de oecumene en de band met de Oosterse Ker- ken. • onderhoudt oecumenische contacten, bevordert oe- cumenische ontmoetingen in bilateraal en multilate- raal verband, bestudeert en volgt de oecumenische dialogen die voor de oecumene in Nederland van be- lang zijn, verleent desgevraagd adviezen over oecu- menische aangelegenheden. • organiseert jaarlijks onder andere in haar eigen cen- trum openbare bijeenkomsten over actuele thema’s met betrekking tot de oecumene en de Oosterse ker- ken. • draagt met de tijdschriften Overeen en Pokrof, de website en de elektronische nieuwsbrief bij aan een de nieuwsvoorziening over oecumenische ontwikke- lingen. • streeft naar een goede samenwerking en afstemming met de Beleidssector oecumene en oosterse christe- nen van de Nederlandse Bisschoppenconferentie. • zet zich in voor verbreding en verdieping van de oe- cumenische dynamiek in en vanuit de Katholieke Kerk. [ 1 ] In oecumenisch verband ontstaat nogal eens discussie over het gebruik van de term ‘Katholieke Kerk’. In dit verslag wordt deze term gebruikt als aanduiding voor de r.-k. Kerk. In passages die betrekking hebben op de relatie tussen de Oud-katholieke Kerk en de Rooms-katholieke Kerk wijken we hiervan af.