Themanummer Perspectief over Missie en Oecumene
Het nieuwe nummer van Perspectief gaat over missionair werk. Voor de redactie tekent gastredacteur Eva Coster-van Urk. Ze maakte dit themanummer in het kader van haar masterstage binnen de opleiding Theologie & Religiestudies aan de Vrije Universiteit. In overleg met de redactie werd de opzet van het nieuwe nummer vastgesteld. Het onderwerp wordt vanuit verschillende invalshoeken en achtergronden belicht.
Over het thema schrijft Eva Coster in het redactioneel: 'Al eeuwenlang geeft de christelijke kerk gehoor aan haar opdracht om het evangelie bekend te maken aan alle mensen. Dit heeft zij gedaan met vallen en opstaan. Het zou niet zo moeten zijn, maar Gods kerk is verdeeld, ook al belijden wij één ‘heilige katholieke kerk’. Daarom gaan de auteurs in dit nummer in op de relatie tussen missie en oecumene. Dit doen zij op verschillende manieren en vanuit verschillende achtergronden.
Gemeenschappelijke hoofdlijnen
Toch zijn er enkele gemeenschappelijke hoofdlijnen aan te wijzen: Allereerst is er de passie voor het evangelie van Jezus Christus en het verlangen om daarvan te getuigen. Maar dat is geen weg zonder obstakels, zo blijkt. De huidige (Europese) samenleving biedt kansen, maar ook uitdagingen. Veel mensen hebben afscheid genomen van het christelijk geloof, of komen er zelfs niet meer mee in aanraking. De secularisatie zet zich door. De kerk krimpt. Hoe moet de kerk zich verhouden tot deze ontwikkelingen? Dat is een vraag die in verschillende artikelen terugkomt. Het is ook een vraag die leidt tot loutering en bezinning: wat is de kerk en wat is haar bestaansrecht? Welke lessen trekken we uit de (kerkhistorische) geschiedenis? Als het gaat om oecumene, dan is er de vraag hoe verschillende geloofsgemeenschappen tóch samen kerk van Christus kunnen zijn in deze tijd, waarin de kerk verworden is tot iets marginaals. Wat leren we van elkaar? Durven we over onze grenzen heen te stappen?
Houding van vertrouwen
Ondanks alle uitdagingen, komt er uit de artikelen in dit nummer een houding van vertrouwen naar voren. Een vertrouwen dat God de kerk niet in de steek laat, dat er nieuwe manieren zijn om kerk te zijn en mensen te verwelkomen in de christelijke gemeente, dat de kerk betekenisvol is ook al zien we niet altijd de vruchten – en ook al duurt het rijpingsproces soms lang.'