Pokrof 6 Zal het morgen beter zijn… Persoonlijke ervaringen met hulpverlening aan Oost-Europa Na de val van deMuur hebben veel mensen contacten aangeknoopt inMidden- enOost-Europa. Er is allerlei hulp op gang gekomen: grootschalig, kleinschalig, soms op persoonlijke titel, soms via hulporganisaties of stedenbanden, soms met steun van de overheid. Minister Jan Pronk stelde bijvoorbeeld een verdubbelingsregeling in. Dat schiep de mogelijkheid, dat de overheid het geld dat was opgehaald voor bepaalde particuliere projecten, kon verdubbelen. Niet vergetenmag worden het PUM, een organisatie die gepensioneerde managers uitzendt naar OostEuropa. Niet alles is natuurlijk gelukt, maar een hoop ook wel. De vriendschappen die ontstonden zijn ook een resultaat. Wanneer het om landen met een orthodoxe traditie gaat hebben Nederlanders met een achtergrond in de Orthodoxe Kerk of in een katholieke parochie van de Byzantijnse ritus een beginnersvoordeel. Ze kennen vaak al de taal en voelen iets aan van de cultuur, die ze daar aantreffen. Soms is er wel een lichte cultuurschok, omdat het in Oost-Europa in de kerken niet altijd zo fraai is, als je jezelf in het Westen had voorgesteld. Je krijgt niet met ideale, maar met ‘de reëel bestaande kerken‘ te maken. De ‘Byzantijnen’ hadden ook een beginnersnadeel, omdat katholieken door orthodoxen soms gewantrouwd worden. Maar in de praktijk werd dat wantrouwen toch vaak overwonnen. Leden van de Byzantijnse kapel in Nijmegen zijn heel actief geweest in de stedenband Nijmegen-Pskov. Dat is nadrukkelijk geen kerkelijke organisatie, maar had wel met een oecumenisch samengestelde werkgroep kerken, die goed contact had opgebouwd met orthodoxe parochies, de rooms-katholieke parochie, de baptisten en de oudgelovigen aldaar.We hebben in 1991 eerst de zegen gevraagd van de toenmalige aartsbisschop van Pskov, Vladimir om contacten te leggen en we hebben die ook gekregen. We wilden niet de indrukwekken achter zijn rug tewerken. Frank en Nettie Dankloff van de Byzantijnse gemeenschap in Eindhoven zijn elf jaar in Orenburg betrokken bij de stichting. ‘Majak’ (vuurtoren) in Orenburg. Het is een project van de plaatselijke lutherse kerk. Men heeft geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen uit hun Achterzijde jubileumboek t.g.v. 20 jaar Stichting Humanitaire Hulp Kinderen Oekraïne.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=