Perspectief 2018-40

Perspectief Teksten oecumenisch symposium ‘De Brexit van Willibrord’ 20 Drs. Miriam Adan Jones Sint-Maarten in Tours. In hetzelfde jaar ging hij in op het verzoek van zijn collega Beornrad, abt van het klooster in Echternach, om een biografie van Willibrord te schrijven. Het werd een ‘tweelingwerk’ dat bestond uit een beschrijving van het leven van Willibrord in proza en in poëzie. Maar het heiligenleven was niet het vroegste werk van Alcuinus waarin Willibrords zending beschreven stond. Die eer was aan een lang gedicht over ‘de bisschoppen, koningen en heiligen van York’, dat voor de voormalige leerlingen van Alcuinus in York bestemd was. In een lange passage over de vele zendelingen die door York en omstreken voortgebracht werden, schreef hij: “Dit volk van ons, moeder van beroemde mannen, hield degenen die ze voortbracht niet voor zichzelf, besloten binnen de grenzen van het koninkrijk, maar velen van hen stuurde ze ver overzee, naar de volkeren, zodat ze liever de zaden van het leven konden verspreiden.” Dan volgt een stuk over de missies van Egbert en Wihtbert in Ierland en Schotland. Ver- volgens komt Willibrord aan bod: “Anderen reisden in schepen over de oostelijke zeeën op zoek naar heidense landen, waar ze het word van heil probeerden te zaaien in wilde harten door hun prediking. Zo iemand was de uitstekende bisschop Willibrord, die vele duizenden van het Friese volk voor Christus gewonnen had door hemelse waarschuwingen. Vele jaren deed hij eer aan zijn bisschoppelijk ambt en hij bouwde daar vele kerken voor God en plaatste daarin priesters en dienaren van het Woord; nadat hij dit alles gedaan had, stierf hij – gelukkig en in vrede.” Dat Alcuinus hier voor een Engels publiek schrijft, is in deze passage overduidelijk. Hij beschrijft de zendelingen als een soort afgevaardigden van ‘ons volk’ – de Northumbriërs.