Perspectief 2018-40

Perspectief Teksten oecumenisch symposium ‘De Brexit van Willibrord’ 18 De Engelse wortels van Willibrord in de vroegmiddeleeuwse herinnering 1 Drs. Miriam Adan Jones Wie aan Willibrord denkt, denkt vaak als eerste aan wat hij allemaal bereikte op het vasteland van Europa. De kerken die hij bouwde, de kloosters die hij stichtte, de heidenen die hij bekeerde – hoe hij zich de bijnaam ‘apostel der Friezen’ verwierf. Bij zijn Engelse wortels wordt minder vaak stilgestaan. Dat heeft niet alleen met ons hedendaags perspectief te maken: duizend jaar geleden was het net zo. Er is niet veel bekend over Willibrords eerste dertig levensjaren. We weten dat hij geboren werd in Northumbrië (het tegenwoordige noor- den van Engeland) en daar ook opgroeide. Vanaf ongeveer zevenjarige leeftijd was hij oblaat in het klooster van Ripon. Als jonge man van twintig, vertrok Willibrord naar Ierland om te studeren in het klooster Rath Melsigi. Dat klooster stond onder de leiding van Eg- bert, die ook uit Northumbrië kwam. Egbert was het, die Willibrord overhaalde om zendeling naar het vasteland van Europa te worden. Willibrord was toen begin dertig en had twaalf jaar in Ierland gewoond. Onder Willibrords bezittingen toen hij de overtocht maakte, was een kalender met de feestdagen van heiligen. Hij zou het nog vele jaren gebruiken. In 728 bereikte hij zijn ze- ventigste verjaardag en dat vierde hij door in de kantlijn van zijn kalender een mini- autobiografie te schrijven – de enige tekst van zijn hand die ons overgeleverd is:

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=