Perspectief 2018-39

2018-39 Symposium: Oecumenische balans van het Reformatiejaar 102 Het reformatiejaar bracht ons 'oecumenische liefdesverklaringen' Wat doen we er mee? Dr. Margriet Gosker "In de herfst verliest de boom zijn blad en dan komt alles aan op de wortels. Zijn die goed, dan zal er een nieuwe tijd komen. In onze tijd verliest de kerk veel blad. Als het reformatiejaar betekent dat we des te meer aandacht aan de wortels gaan besteden, komt het goed." 1 Ik geef hier een terugblik, een balans en een stukje reflectie over de vraag waar de knopen en kansen lagen van het reformatiejaar. Een balans betekent, dat je de verwachting afweegt tegen de realiteit. De realiteit lijkt mij, dat Nederland niet echt op een reformatiejaar zat te wachten en dat 500 jaar reformatie bij het grote publiek net zo weinig opriep als bij een aanzienlijk deel van het kerkvolk. 2 Des te groter was dus de uitdaging om het reformatie- jaar toch voor het voetlicht te brengen. De hamvraag is dan natuurlijk: wat had je ervan verwacht? Wie minder oecumenisch denkt, weegt het reformatiejaar anders dan wie open staat voor oecumenische initiatieven. Het zoeken naar eenheid mag de verschillen niet verdoezelen. 3 Het is duidelijk, dat protestanten van meet af aan een andere verwachting hadden van het reformatiejaar dan rooms-katholieken. Laatste werk van Vincent van Gogh, Boomwortels (Klik voor vergroting)