SAMEN NADENKEN OVER THEOLOGIE 87 en in de Kerk. Beiden zijn zij ervan overtuigd dat de doop een onherhaalbare handeling is. 131 Voor doopsgezinden en katholieken is een openbare geloofsbelijdenis vereist bij gelegenheid van de doop. De doopsgezinde kerken dopen de kandidaat op zijn eigen geloofsbelijdenis. Dit is ook het geval in de katholieke ritus van de volwassenendoop. In het geval van de doop van een zuigeling in de Latijnse ritus van de Katholieke Kerk is het de Kerk, samen met de ouders en peetouders, die de geloofsbelijdenis aflegt namens het kind. Deze belijdenis wordt een persoonli jke, wanneer het kind in staat is te redeneren en het geloof te bevestigen. Dit wordt op plechtige wijze gedaan bij het vormsel. In de Oosterse ritus worden alle drie de sacramenten tezamen gevierd en de betekenis van het vormsel is de opname van de kandidaat in het openbaar getuigenis van Christus en het ontvangen van de genade die eigen is aan dit openbaar getuigenis. 132 Doopsgezinden en katholieken voeren de ritus van de doop uit als een openbare viering in de gemeente. Beiden dienen de doop toe door het uitgieten van water of onderdompeling in water; en zij dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest zoals Jezus voorschreef (vgl. Mt 28,19). In doopsgezinde gemeenten wordt de doop toegediend door een bevestigd ambtsdrager van de gemeente. In de Katholieke Kerk is het gewoonlijk een bisschop, priester of diaken die het doopsel toedient. 133 Doopsgezinden en katholieken zijn het eens over belangrijke aspecten van de betekenis van de Maaltijd van de Heer of de Eucharistie: 1) beiden stellen dat de viering van de Eucharistie/de Maaltijd van de Heer geworteld is in Gods wonderbare genadegave die voor alle mensen toegankelijk is gemaakt krachtens het lijden, de dood en de verrijzenis van Jezus Christus. 2) Wij zijn het erover eens dat de Maaltijd van de Heer/de Eucharistie het lijden, de dood en de verrijzenis van Christus in
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=