Overeen 2018-41

2 • september 2018 corruptie. De weg van de Geest is her- kenbaar aan de vruchten: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijk- heid, goedheid, vertrouwen, zacht- moedigheid, zelfbeheersing. (Gal. 5,22-23). Verlieslijdende onderneming De weg van de oecumene, zo weet ook paus Franciscus, is geen succes- story. Houd er maar rekening mee, zo zei hij, dat het een verlieslijdende onderneming is die stuk loopt op muren en belangen. Maar toch moe- ten we die weg gaan omdat het de weg van het Evangelie is. ‘Als we alleen willen redden wat van ons is, laten we ons leiden door het vlees. Maar als we bereid zijn in de voetspo- ren van Jezus alles te verliezen, wan- delen we in de Geest. Alleen op deze wijze brengt de wijngaard van de Heer vruchten voort.’ De weg van de oecumene die christe- nen en kerken samen gaan, is dus allesbehalve gemakkelijk en boven- dien onzeker. Daarom bad paus Franciscus met de Wereldraad tot de heilige Geest om kracht en moed om samen te bidden, te evangeliseren en te getuigen. Tot dat pad zijn wij geroepen en dat is God welgevallig. Inhoudelijke accenten ’s Middags was paus Franciscus bij het Centraal Comité dat voor de tweejaarlijkse vergadering in Genève bijeen was. Het Centraal Comité telt 300 leden en is het hoogste orgaan van de Wereldraad. Ook hier werd de paus hartelijk ontvangen. Dr. Fykse Tveit en dr. Agnes Abuom waren in hun toespraken beiden heel positief over de samenwerking tussen de Wereldraad en de Rooms-katholieke Kerk. Paus Franciscus begon zijn toespraak met een reflectie over enkele Bijbelteksten waarin het getal 70 voorkomt: het gebod om elkaar 70 x 7 keer te vergeven (Mt. 18,22) en de missionaire opdracht aan de 72 leer- lingen (Luc. 10,1). Het was een mooie insteek om de broeder- en zuster- schap in de oecumenische beweging voor het voetlicht te brengen én om duidelijk te maken dat de oecumeni- sche beweging de missionaire op- dracht niet uit het oog mag verliezen. We moeten beseffen, zei paus Fran- ciscus, dat de Kerk van Christus alleen groeit door haar aantrekkings- kracht. Die aantrekkingskracht is niet afhankelijk van onze ideeën, strate- gieën of programma’s. Geloof in Christus is niet de vrucht van con- sensus noch kan het volk van God gereduceerd worden tot een NGO. ‘Onze kracht ligt in het kennen van Christus en de macht van zijn verrij- zenis en zijn lijden (Fil. 3,10) en in de kennis van de heerlijkheid van God in het gelaat van Jezus Christus (2 Kor. 4,6) die ons geschonken wordt door de heilige Geest, de Levend- maker. Dat is de schat die we in aar- den potten dragen en de wereld moe- ten aanbieden.’ Samen wandelen, bidden en werken Na deze hartenkreet over het belang van een nieuwe evangelische outreach verwoordde paus Franciscus ook zijn gedachten bij het motto wandelen, bidden en samenwerken dat aan de viering van 70 jaar Wereldraad werd meegegeven. De paus riep op tot zelf- kritische reflectie op ons eigen doen en laten. Volgen we onze eigen weg of zijn we in deze wereld getuigen van de Heer? Als we verder willen komen op onze weg moeten we leven vanuit de kern, wetende dat we ran- ken zijn op de wijnstok die Jezus is. Om vervolgens uit te gaan naar de existentiële periferieën van deze wereld om daar aan onze lijdende broeders en zusters de genezende genade te brengen van het Evangelie. Het gebed is de zuurstof van de oecu- mene, zei paus Franciscus. Zonder gebed verstart een gemeenschap. Bij het bidden van het Onze Vader voe- len we ergens van binnen dat we zonen en dochters zijn, maar ook broers en zussen van elkaar. Laten we onszelf de vraag stellen: hoe vaak bidden we voor elkaar? Jezus heeft gebeden opdat wij één zouden zijn: volgen wij hem daarin? De Katholieke Kerk werkt op veel ter- reinen samen met de Wereldraad van Kerken en zal dat blijven doen. Daarbij noemde de paus in het bij- zonder het werk van de commissies Geloof en Kerkorde, Wereldmissie en Evangelisatie, Interreligieuze dialoog, Vredeseducatie, de Gebedsweek voor de Eenheid, de diaconale samenwer- king voor mensen in nood en de Pelgrimage van Gerechtigheid en Vrede. Het bezoek van paus Franciscus aan de Wereldraad van Kerken was inspi- rerend en bemoedigend. Het drukte respect uit voor de wereldwijde oecu- menische beweging waaraan de Wereldraad van Kerken zoveel heeft bijgedragen en het maakte nog maar eens duidelijk dat de Katholieke Kerk tochtgenoot is op dezelfde weg. £ s Secretaris dr. Fykse Tveit ontvangt paus Franciscus in Genève (foto: WCC/Albin Hillert)