Kerk en Samenleving
De rol van kerken in het publieke domein. Een bijdrage vanuit de Protestantse Kerk in Nederland
In ons land is de verzuiling, de typisch Nederlandse verdeling van de samenleving in groepen op levensbeschouwelijke of sociaal-economische basis, in rap tempo aan het verdwijnen. Daarmee is ook de rol die de kerk speelt in het leven van de gemiddelde Nederlander, drastisch veranderd.
Kerken in het publieke domein? Of en hoe
Wat hebben “de kerken” in het publieke domein te vinden? Zijn ze er überhaupt nog en als ze er zijn, hebben ze dan iets te melden? De uitnodiging om deze bijdrage te schrijven heeft het nadrukkelijk over “de rol van de kerken in het publieke domein” en vraagt mij omdat ik wel eens een theologische mening geuit heb in dat domein.
De plaats van de kerken binnen het publieke domein
In september 2014 publiceerde ik als referent voor Kerk en Samenleving binnen de Nederlandse bisschoppenconferentie de brief Hebben wij iets met elkaar?. De brief is in samenspraak met vertegenwoordigers van organisaties binnen het katholieke middenveld geschreven. Het centrale thema vormt de samenhang binnen onze samenleving.
Katholicisme en de teloorgang van de publieke mens
Een (meestal als positief beschouwd) voorbeeld van de problematische kant van sociaal-emotionele betrokkenheid in het publieke domein is de omhelzing van paus Franciscus door de media: eindelijk is er weer een mediagenieke paus die bij ‘de mensen’ een gevoel van betrokkenheid oproept! Blijkbaar is de behoefte aan warme vriendelijkheid, empathie en erkenning wereldwijd zo groot dat een wereldleider die dit communiceert - al is het maar door ‘buona sera’ te zeggen - meteen in de roos schiet. Alleen al de suggestie van aandacht hiervoor voorziet in een behoefte
Veertig jaar na het begin van de IKV Campagne
‘Nooit geloven in wat je ziet, steeds weer zoeken naar wat je gelooft’
Veertig jaar geleden startte de IKV campagne in Utrecht in een vergaderzaal van het Stiltecentrum. ‘Help de kernwapens de wereld uit, om te beginnen uit Nederland.’ Ik was daar bij en daar ben ik nog steeds dankbaar om. Ik was in 1977 net bij het IKV tewerkgesteld als gewetensbezwaarde militaire dienst. Toch was dit Interkerkelijk Vredesberaad (later opgegaan in PAX) geen pacifistische club, het was zelfs niet zomaar een anti(kern)wapenbeweging. Het was een politieke beweging, daarenboven een gelovige beweging.