Katholieke Vereniging voor Oecumene

In mijn jeugd waren er geen moslims. Nu ja, niet in mijn omgeving in ieder geval. Waar zou je nu in de jaren ’50 een moslim tegenkomen? Die hoorden thuis in verre landen. En aanhangers van nog verdere, exotische godsdiensten kon je je al helemaal niet voorstellen in je eigen nabijheid. Hindoes en boeddhisten kwam je alleen als ontdekkingsreiziger tegen. Daar droomde ik dan wel eens van, als jongetje.

De voorbije kwart eeuw reed ik het land door om de interreligieuze dialoog te promoten in parochies, op scholen, bij organisaties en tijdens bezoeken aan moslims, hindoes en boeddhisten. “Waarom interreligieuze dialoog?”, is een veel gehoorde vraag. De antwoorden die men geeft liggen meestal op het vlak van goed samenleven. Aan de praktijk van de dialoog gaat voor christenen echter een spirituele instelling vooraf die op basis van de gelijkwaardigheid van iedere mens het goede wil ontdekken in de ander en een relatie van broederschap wil aangaan met iedere mens.

Oikocredit is een van de grootste particuliere financiers van de microfinancieringssector ter wereld. Oikocredit is al 40 jaar succesvol met microkrediet. Kleine leningen voor beginnende ondernemers, die daarmee zelf een menswaardig bestaan op kunnen bouwen. Voor In 't Veld vertelt dhr. David Woods, directeur van Oikocredit International, over de oecumenische doelstellingen van Oikocredit.

Ds. Margarithe Veen schreef voor het Friesch Dagblad columns in de serie Perspectieven. In deze serie gaan theologen in op actuele kwesties over geloof en kerk. Haar laatste column ging over de Pelgrimage van Gerechtigheid en Vrede. Deze bieden wij u deze week graag aan in onze reeks In 't Veld.

Het is wel toeval dat de Katholieke Vereniging voor Oecumene mij nu heeft gevraagd een artikel voor haar website te schrijven over Justitia et Pax en de oecumene. Binnenkort neem ik afscheid van de Nederlandse afdeling van deze wereldwijde beweging. Goed moment voor een reflectie.

Tijdens de Assemblee in Busan in 2013 riep de Wereldraad van Kerken lidkerken wereldwijd op tot het samen verder optrekken in een Pelgrimage van Gerechtigheid en Vrede in de komende zeven jaren tot de volgende Assemblee. De aanleiding tot deze oproep lag in de eerdere Decade Geweld niet Gewild (Decade to Overcome Violence) van de Wereldraad en de Internationale Oecumenische Vredesconvocatie in Jamaica in 2011, waar geconstateerd werd dat kerken zich nog duidelijker moeten inzetten voor rechtvaardige vrede in deze gebroken wereld vol van onrecht en oorlog…Vandaar de oproep tot een Pelgrimage van Gerechtigheid en Vrede.

In mei van dit jaar waren we bij elkaar in Bethlehem, vertegenwoordigers van de ruim honderd organisaties die samen het wereldwijde netwerk vormen van Pax Christi, de internationale katholieke vredesbeweging. Grote organisaties met een professionele staf, kleine groepen met alleen maar een paar enthousiaste vrijwilligers; door en door katholieke groepen, groepen die vanuit hun beleid of simpelweg in de praktijk oecumenisch zijn; een paar die zelfs interreligieus zijn samengesteld.

Verzoening ligt aan het hart van het evangelie. Dat is een basisovertuiging van de Franse Taizé-gemeenschap. Daarom zetten de broeders zich in voor verzoening; tussen christenen, bevolkingsgroepen en landen. Oecumene vanuit een gezamenlijk gebed.

‘Weer een christelijk forum: nu nog oecumenischer!’ kopte het dagblad Trouw toen het op 31 augustus 2012 de oprichting meldde van het Oecumenisch Forum voor Katholiciteit (OFK). Het lijkt wel een rage: de Nationale Synode, Wij kiezen voor eenheid, het Nederlands Christelijk Forum, en nu weer het Oecumenisch Forum voor Katholiciteit. Wie zit daar nu op te wachten?

Mensen kunnen door één ingrijpende gebeurtenis op het bestaansminimum terechtkomen, zoals door een echtscheiding, overlijden, verlies van betaald werk of te hoge woonlasten. Armoede wordt vaak uitgedrukt in cijfers: hoeveel geld hebben mensen te besteden en hoeveel geld komen zij tekort.