Christenvluchtelingen uit Syrië
De heer Mender Koure woont in Arnhem, maar komt oorspronkelijk uit het Noord-oosten van Syrië. Hij is Syrisch-katholiek. Syrisch-katholieken spreken vaak nog de Syrische taal. De Syrische taal is een vorm van het Aramees. Dat is de taal die Jezus gesproken heeft. De Syrisch-katholieke kerk volgt de Antiocheense liturgie en zij erkennen de Paus als hoofd.
Ooit vluchtte Mender Koure uit Syrië en woont inmiddels al jaren in Nederland. Hij is ingenieur met een eigen bedrijf in de stad. Hij is lid van de Syrisch-katholieke parochie van Sint-Jan de Apostel, een landelijke katholieke geloofsgemeenschap van de oosterse traditie, met haar centrale kerk aan de Oude Velperweg te Arnhem. Hij schrijft hieronder over het leven in Nederland van christelijke vluchtelingen uit Syrië.
Vluchteling-zijn
Als christen ben je gevlucht uit een land waar je opgegroeid bent. Vaak heb je familieleden achtergelaten. Je weet niet hoe het met hen gaat. Je zit in een kamer te wachten op je procedure. Vroeger, in Syrië, kon je makkelijk naar de kerk lopen, om even te bidden of even met de geestelijke te praten. Daar kreeg je veel steun. Dat is het gemiddelde gevoel van een christenvluchteling.
De Oosterse kerken waar deze christenen zich thuis voelen, zijn in Nederland te klein om de komst van de christenen uit de Midden-Oosten naar Nederland aan te kunnen. Qua leefomstandigheden hebben ze hier niks te klagen. Vaak zijn ze dankbaar voor wat ze krijgen. Zij hebben meestal alleen mentale en religieuze steun nodig.
Lekker aan de gang
De opvang van de vluchtelingen is prima. Hun opvang is wel beperkt, maar ze zijn er erg blij mee. Ze proberen zich in te schrijven voor Nederlandse les en willen lekker aan de gang. Zo kunnen ze even hun zorgen aan de kant zetten. De meeste vluchtelingen die naar Nederland komen, willen de taal zo snel mogelijk onder de knie krijgen, zodat ze zich verder kunnen scholen om hun beroep hier uit te kunnen oefenen.
‘Heb je naaste lief’
De christenvluchtelingen zijn vaak bezig met hun geloof. Het gaat wel om een gemeenschap die het erg zwaar heeft gehad in de afgelopen eeuwen. Vaak onderdrukt, ontheemd en uitgeroeid. Een goed voorbeeld is de Genocide van 1915. De onderdrukking is tot op heden nooit opgehouden. Een christen kan met iedereen omgaan, maakt niet uit wat zijn geloof is. Jezus heeft ons geleerd: ‘Heb je naaste lief’. Ook is een christen zich bewust van zijn levensdoel, want Jezus heeft ons gezegd: Op de wereld zullen jullie het moeilijk krijgen.
Zo goed mogelijk helpen
De laatste tijd zoeken steeds meer christenvluchtelingen hun weg naar de Syrische kerken. Alleen is, bij voorbeeld, onze Syrisch-katholieke parochie in Arnhem te klein om dat allemaal op te vangen en hebben wij maar beperkte mogelijkheden om vervoer voor hen te regelen. Wij proberen christenvluchtelingen zo goed mogelijk te helpen. De nieuwkomers proberen we te voorzien van kleding en eventueel een persoonlijk gesprek. Zodat we kunnen zien wat ze nodig hebben. Ook waar nodig komen we een aantal mensen met een financiele bijdrage tegemoet. Dat geld wordt meestal gedoneerd door kerkgangers. Ook proberen we in het AZC mensen te bezoeken of telefonisch contacten te onderhouden. Voor de kerkdiensten halen we de vluchtelingen op bij het AZC of we brengen ze weer weg. Maar de christenvluchtelingen houden zoveel van hun geloof, ze houden zoveel van de kerk, dat ze er ook meer dan een uur voor willen lopen om naar de kerk komen. De kerkdiensten worden uiteraard door onze pastoor gedaan. Waar vele christenen en vluchtelingen naar snakken. Maar de pastoor houdt ook gesprekken met wie spirituele ondersteuning nodig hebben. Dat kan hij goed, omdat hij ook zelf uit Midden-Oosten komt en weet hoe de Syrische christenen denken en voelen en wat ze mee hebben gemaakt.
Ook gelovige Nederlanders bieden hulp aan de christenvluchtelingen. Ik merk wel dat gelovige Nederlanders dat meer doen dan gewone Nederlanders. Dat komt denk ik door hun geloof. Jezus zei ‘wie armen helpt, heeft mij geholpen’.
Tot slot wil ik zeggen: een christen uit het Midden-Oosten heeft veel vertrouwen in God. Hoe groter de onderdrukking, des te sterker zijn geloof. Hoe zwaarder hij het heeft, des te standvastiger is voor hem zijn geloof. De christenen uit het Syrië waren ‘het zout der aarde’ van Syrië.
Foto:
Deze foto heb ik speciaal voor deze bijdrage uitgekozen. We zien Syrische christenen in een vluchtelingenkamp in het Midden-Oosten, waar ze in een tent hun dienst houden. Midden in de zomer daar. De temperatuur is tegen de 50 graden Celsius. Het doet mij pijn om te zien hoe luxe wij het hier in Nederland hebben. We hebben alle vrijheid om naar de kerk te gaan en de kerk wordt op temperatuur gehouden. Maar helaas zijn de kerken leeg.